Hoi,

Vannacht had onze buurvrouw wat problemen met haar accu... Ze most steeds angeduwd worden door de buurman... Vandaag reizen we via wat kustplaatsen door naar Boston. De eerste stop was in Ogunquit, volgens ons boekje één van de mooiste stranden van Maine en dat was het inderdaad. De volgende stop was in Kittery... Hier bevind zich een outletcenter. Ik heb al een aantal van deze winkelcentra gezien door heel Amerika, maar nog nooit eentje waarbij je met de auto naar de volgende winkel moet... Echt niet te doen zo groot ! Gelukkig wisten we in welke winkels we wilden kijken... Al eerste werd Tommy Hilfiger met een bezoekje vereerd.... Polo's voor €7,00... dus volladen die lege koffer.... Toen Columbia voor schoenen en een jas en als laatste Ralph Lauren voor 2 jurken, nog wat polo's en 2 broeken.

Cindy heeft op de parkeerplaats nog even wat broodjes gesmeerd en ik heb bij Starbucks nog 2 grote koffie gehaald, 0,7 liter (!) per stuk en vervolgens zijn we via Portsmouth, waar een oude onderzeeër ligt, richting Boston gereden.

Het verkeer in Amerika is altijd erg gemoedelijk en sociaal, bijna nooit zie je asociaal weggedrag... Daar kunnen wij in ons landje nog wat van leren. Toen we in de buurt van Boston kwamen werden de wegen steeds voller... Bij de afrit was het zelfs druk te noemen... De navigatie gaf aan dat we bij de eerstvolgende weg linksaf moesten net zoals bijna alle andere weggebruikers... Dit betekende dat de baan voor rechtsaf de eerste 300 meter helemaal leeg was... Wij als toeristen (of Rotterdammers) rijden dan door op de rechter baan en voegen dan keurig in. In Boston waren wat minder galante mensen op de weg en vlak voor we linksaf moesten werden wij er niet tussen gelaten... Nadat ik een meneer vriendelijk bedankte voor het mij er niet tussenlaten keek hij me mij aan en zag niet dat de auto's voor hem inmiddels stilstonden...boem... en kijk daar was mijn plekje om linksaf te kunnen. Niet heel netjes, maar wel zijn eigen schuld.

Ons hotel hadden we vervolgens snel gevonden... Leuk hotel met een heel klein bedje... Dat wordt dicht tegen die wollen onderbroek ankrupen vannacht. Nadat we ons hadden opgefrist snel een taxi genomen om naar een concert van Willie Nelson te gaan. Deze man is inmiddels 83 jaar en speelt nog behoorlijk... Het eerste deel van het concert werd verzorgd door Aaron Lewis en was echt top ! En vervolgens kwam de man himself nog 5 kwartier het publiek vermaken... Onwijs leuk om dit hier mee te maken !

Na het concert zijn we in een half uurtje naar ons hotel teruggelopen... De eerste indrukken van Boston zijn top... Morgen gaan we deze stad verder verkennen...

Ciao, Cinenden